ks. Tadeusz Długopolski SChr - sylwetki zmarłych chrystusowców pracujących w naszej prowincji.
Perfis de padres falecidos da nossa provincia religiosa - também em portugues
Urodził się 25.08.1910 r. w Tęgoborze pow. Nowy Sącz woj. krakowskie. Rodzicami byli Ferdynand i Maria z domu Kuczek. Maturę zdał w gimnazjum neoklasycznym w Nowym Targu w 1931 roku.
Do Towarzystwa Chrystusowego w Potulicach zgłosił się 01.09.1935 r. i 28 września rozpoczął nowicjat. Pierwszą profesję złożył 29.09.1936 r., drugą 29.09.1937 i trzecią 29.09.1938 r. w Potulicach, natomiast dozgonną 01.03.1940 r. w Krakowie. Studia filozoficzne ukończył w Seminarium Diecezjalnym w Łucku - 01.10.1932 do 05.06.1934.
Do Towarzystwa Chrystusowego wstąpił po I roku teologii. Studia ukończył w czerwcu 1938 r. i rozpoczął dalsze w Instytucie Wschodnim w Rzymie, gdzie uzyskał stopień bacalaureata. Powrócił do Polski przed wybuchem II wojny światowej. Święcenia kapłańskie otrzymał 05.05.1940 r. w Krakowie z rąk bp. Szelążka.
Podczas II wojny światowej ks. Długopolski przebywał na terenie diec. siedleckiej jako rezydent w Polakowoli 1940-1941 oraz w Olszówce/k. Rabki 1943-1945; jako wikariusz pomocnik w Ostrowie Lubelskim 1941 – 1943; jako wikariusz w Parczewie 1943. W roku 1945 przez trzy miesiące był kapelanem w Potulicach. Następnie pełnił obowiązki administratora parafii w Stargardzie Szczecińskim do 1.10.1946 roku - diecezja gorzowska. Od 01.10.1946 r. do 09.03.1957 r. był administratorem parafii w Trzebiatowie.
Z uwagi na stan zdrowia otrzymał urlop wypoczynkowy i przebywał jako rezydent w Sidzinie – diecezja tarnowska od 09.03.1957 r. do 19.07.1958 roku. Z kolei jako wikariusz w Marianowie z siedzibą w Pęzinie pracował w okresie od 19.07.1958 do czerwca 1959 roku. Następnie jako administrator domu TChr. został przeniesiony do Moraska - 06.1959-01.10.1959 r., potem jako rezydent przebywał w Marianowie do 09.1961 roku. Stamtąd pojechał jako wikariusz do Orawki - diecezja krakowska (09.1961-03.03.1962) i ponownie jako rezydent do Sidziny, skąd 10.6.1965 r. wyjechał do Brazylii. W roku 1966 przebywał w Dom Feliciano, od 1967 r. był duszpasterzem w Cruz Machado.
Do Polski powrócił 01.11.1972 r. i rezydował kolejno w: Ziębicach, w parafii Szczecin–Podjuchy (01.09.1976 r.) i w Puszczykowie, gdzie zmarł 25.11.1983 roku.
Małe podpoznańskie Puszczykowo chyba jeszcze nigdy nie widziało tylu duchownych, idących w pogrzebowym kondukcie z kościoła na pięknie otulony lasem cmentarz. To chrystusowcy, którzy już od przed wojny osiedlili się w otrzymanym od Założyciela Augusta kard. Hlonda domu przy ul. Szkolnej, odprowadzali na wieczny spoczynek swego Współbrata - ks. Tadeusza Długopolskiego.
Urodzony dnia 25 sierpnia 1910 r. w Tęgoborzu koło Nowego Sącza, diecezji tarnowskiej, ukończył w roku 1931 gimnazjum typu neoklasycznego W Nowym Targu. W roku 1932 rozpoczął studia w seminarium diecezjalnym w Łucku, gdzie ukończył filozofię i pierwszy rok teologii. Tam też z rąk ks. bpa Szelążka otrzymał tonsurę i wszystkie święcenia niższe.
Dnia 1 września 1935 roku zgłosił się do Potulic i 28 tego samego miesiąca Rozpoczął nowicjat w Towarzystwie Chrystusowym. Od czerwca 1938 roku do czerwca 1939 roku studiuje w Rzymie na Instytucie Wschodnim, gdzie uzyskuje stopień bakalaureatu.
Wybuch drugiej wojny światowej zakłócił normalny bieg formacji i z wielu chrystusowcami i Przełożonym Generalnym skierował się ks. Tadeusz do Krakowa i tu 5 maja 1940 r. otrzymał święcenia kapłańskie z rąk bpa Stanisława Rosponda. Okupację przeżył do roku 1943 na terenie diecezji siedleckiej jako wikariusz w Polskowoli, Ostrowie Lubelskim i Parczewie. Pozostałe lata jako rezydent na terenie diecezji krakowskiej.
Kiedy po roku 1945 trzeba było organizować duszpasterstwo polskie na terenach Pomorza Zachodniego posłuszny woli przełożonych jako pierwszy organizuje parafię w Stargardzie, by jednak wkrótce osiąść na 10 lat w Trzebiatowie jako administrator parafii. Od roku 1957 krótko pełni różne funkcje w duszpasterstwie na Pomorzu i w diecezji krakowskiej, a w roku 1965 wyrusza do pracy polonijnej w Brazylii, gdzie duszpasterzuje w Dom Feliciano i Cruz Machado.
Stan zdrowia nie pozwala mu jednak na dłuższą pracę misyjną. W roku 1972 wraca do kraju i może już jedynie jako rezydent częściowo włączyć się w pracę duszpasterską. Od 1977 r. przebywa w Puszczykowie, gdzie z cierpliwością znosi dolegliwości choroby. Umiera 25 listopada 1983 roku, a 28 listopada w kościele parafialnym w Puszczykowie rozpoczynają się obrzędy jego kapłańskiego pogrzebu, którym przewodniczy wikariusz generalny Towarzystwa Chrystusowego ks. Ryszard Bucholc. Homilię pogrzebową wygłasza wytrawny kaznodzieja, kolega śp. Tadeusza, ks. Witold Stańczak TChr. Już w powoli zapadającym mroku, przy dźwięku dzwonów i śpiewów żałobnych przesuwa się pogrzebowy kondukt w kierunku miejscowego cmentarza, na którym ta pierwsza mogiła ma dać początek nowemu miejscu oczekiwania na zmartwychwstanie chrystusowców.
ks. Michał Kamiński TChr.
Pe. Tadeu Dlugopolski
Nasceu no dia 25.08.1910 em Tegobór, distrito de Nowy Sacz, voivodia de Cracóvia. Seus pais foram Fernando e Maria nascida Kuczek. Presou o exame de madureza no ginásio neoclássico de Nowy Sacz em 1931. Apresentou-se à Sociedade de Cristo no dia 01.09.1935, e no dia 28 de setembro iniciou o noviciado. Fez a primeira profissão no dia 29.09.1936, a segunda no dia 29.09.1937 e a terceira no dia 29.09.1938 em Potulice, e a vitalícia no dia 01.03.1940 em Cracóvia. Concluiu os estudos filosóficos no Seminário Diocesano de Luck – 01.10.1932 a 05.06.1934.
Ingressou na Sociedade de Cristo após o I ano de teologia. Concluiu os estudos em junho de 1938 e iniciou os seguintes no Instituto Oriental em Roma, onde obteve o grau de bacharel. Voltou à Polônia antes da eclosão da Segunda Guerra Mundial. Foi ordenado sacerdote no dia 05.05.1940 em Cracóvia, pelo bispo Dom Szelazek.
Durante a Segunda Guerra Mundial o Pe. Dlugopolski permaneceu na área da diocese de Siedlce, como residente em Polakowola em 1940-1941, bem como em Olszówka, perto de Rabka, de 1943 a 1945; como vigário auxiliar em Ostrów Lubelski de 1941 a 1943; como vigário em Parczewo em 1943. Em 1945, por três meses foi capelão em Potulice. A seguir exerceu as funções de administrador da paróquia emStargard Szczecinski, diocese de Gorzów, até 01.10.1946. De 01.10.1946 a o9.03.1957 foi administrador da paróquia em Trzebiatowo.
Em razão do estado de saúde obteve um período de descanso e permaneceu como residente em Sidzina, diocese de Tarnów, de 09.03.1957 a 19.07.1958. Por sua vez como vigário em Marianowo, com sede em Pezin, trabalhou no período de 19.07.1958 a junho de 1959. A seguir, como administrador da casa da Sociedade de Cristo foi transferido a Morask – de junho de 1959 a 01.10.1959, depois permaneceu como residente na casa em Marianowo até setembro de 1961. Dali viajou como vigário a Orawka, diocese de Cracóvia (09.1961-02.03.1962), e novamente como residente a Sidzina, de onde no dia 10.06.1965 viajou ao Brasil. Em 1966 esteve em Dom Feliciano, desde 1967 foi pároco em Cruz Machado. Voltou à Polônia no dia 01.11.1972 e residiu sucessivamente em: Ziebice, na paróquia Szczecin-Podjuchy (01.09.1976) e em Puszczykowo, onde faleceu no dia 25.11.1983.
A pequena Puszczykowo, perto de Poznan, decerto ainda nunca tinha visto tantos religiosos acompanhando um cortejo fúnebre da igreja até o cemitério belamente envolvido pelo mato. Foram os religiosos da Sociedade de Cristo, que já antes da guerra se haviam estabelecido na casa da Rua Szkolna, recebida do Fundador cardeal Augusto Hlond, que conduziram para o eterno descanso o seu coirmão – o Pe. Tadeu Dlugoplolski.
Nascido no dia 25 de agosto de 1910 em Tegoborz, perto de Nowy Sacz, diocese de Tarnów, concluiu em 1931 o ginásio do tipo neoclássico em Nowy Targ. Em 1932 iniciou os estudos no seminário diocesano em Luck, onde concluiu a filosofia e o primeiro ano da teologia. Ali também, do bispo Dom Szelazek recebeu a tonsura e todas as ordens menores.
No dia 1 de setembro de 1935 apresentou-se em Potulice e no dia 28 daquele mesmo mês iniciou o noviciado na Sociedade de Cristo. De junho de 1938 a junho de 1939 estudou em Roma, no Instituto Oriental, onde obteve o grau do bacharelado.
A eclosão da Segunda Guerra Mundial interrompeu o curso normal da formação e com muitos religiosos da Sociedade de Cristo e o Superior Geral dirigiu-se o Pe. Tadeu a Cracóvia, onde no dia 5 de maio de 1940 foi ordenado sacerdote pelo bispo Dom Estanislau Rospond. Vivenciou a ocupação até 1943 na área da diocese de Siedlce, como vigário em Polskowola, Ostrów Lubelski e Parczewo. E os dois anos seguintes, coo residente na área da diocese de Cracóvia.
Quando após 1945 foi preciso organizar a pastoral polonesa nas áreas da Pomerânia Ocidental, obediente à vontade dos superiores, foi o primeiro a organizar a paróquia em Stargard, mas para em breve estabelecer-se por dez anos em Trzebiatowo, como administrador da paróquia. A partir de 1957 por breves períodos de tempo exerceu diversas funções na pastoral na Pomerânia e na diocese de Cracóvia, e em 1965 viajou para trabalhar entre os imigrantes poloneses no Brasil, onde atuou em Dom Feliciano e Cruz Machado.
O estado de saúde não lhe permitiu, no entanto, exercer por mais tempo o trabalho missionário. Em 1972 voltou à Polônia, onde já podia apenas parcialmente envolver-se no trabalho pastoral como residente. Desde 1977 permanece em Puszczykowo, onde com paciência suporta as indisposições da doença. Faleceu no dia 25 de novembro de 1983, e no dia 28 de novembro, na igreja paroquial de Puszczykowo, iniciam-se os ritos do seu sepultamento sacerdotal, que são presididos pelo vigário geral da Sociedade de Cristo, Pe. Ricardo Bucholc. A homilia do sepultamento foi pronunciada pelo excelente pregador, colega do Pe. Tadeu, Pe. Vitoldo Stanczak SChr. Já anoitece que lentamente descia, ao som dos sinos e dos cânticos fúnebres, desloca-se o cortejo fúnebre na direção do cemitério local, no qual esse primeiro túmulo devia dar o início ao novo lugar de espera da ressurreição dos religiosos da Sociedade de Cristo.
Pe. Miguel Kaminski SChr
|
