Solenidade de todos os Santos na paróquia São Pedro e São Paulo em Curitiba
W Brazylii uroczystość Wszystkich Świętych obchodzona jest w pierwszą niedzielę listopada. Jest to dzień, w którym oddajemy cześć wszystkim świętym, zarówno tym kanonizowanym, jak i tym, których imiona nie są znane, ale żyli w wierze i miłości do Boga.
W odróżnieniu od Polski, tego dnia Brazylijczycy raczej nie odwiedzają cmentarzy, natomiast chętnie uczestniczą w świątecznej liturgii. Podobnie jak w poprzednich parafiach, w których pracowałem, w parafii, w której pracuję obecnie, także poprosiłem wiernych, aby tego dnia przynieśli do kościoła obrazy i figurki swoich ulubionych świętych. Trzeba tu zauważyć kolejną różnicę między pobożnością w Polsce i Brazylii. W Polsce zazwyczaj posiadamy obrazy świętych patronów, zaś w Brazylii, podobnie jak w całej Ameryce Południowej, wierni preferują figurki. Trudno mi tu wytłumaczyć, co jest źródłem tych różnic. W brazylijskim interiorze wierni chętnie odpowiadali na prośbę kapłana, przynosząc podobizny swoich patronów. W mieście sytuacja wygląda nieco inaczej. Nie zawsze obraz czy figurka świętego pasuje do nowoczesnego wystroju mieszkania. Niestety, młodzi odchodzą od tej formy pobożności.
Oczywiście, zawsze są wyjątki. Pamiętam, kiedy odwiedzałem tzw. Fazendę da Esperancą – ośrodek leczenia osób uzależnionych prowadzony przez niemieckiego franciszkanina, zwróciło moją uwagę, że przebywający tam młodzi ludzie otaczali się niezliczoną ilością figurek świętych i chętnie nosili też medaliki. Czując swoją niemoc w walce z nałogiem, próbowali szukać pomocy u świętych, otaczając się jakby ich murem, by nie ulec pokusie. Wielu doświadczało tam cudu uzdrowienia.
W parafii, w której pracuję obecnie, w dzień Wszystkich Świętych pod koniec każdej Mszy św. święciliśmy przyniesione obrazy i figury. Jak na tak dużą parafię, nie było ich za wiele. Tym bardziej więc trzeba będzie przypominać wiernym o wspólnocie świętych, ich znaczeniu w Kościele i zachęcać do naśladowania ich przykładu w codziennym życiu. Święci są dla nas wzorami do naśladowania, a ich obecność w naszych domach w formie obrazów i figurek jest przypomnieniem o tym, że jesteśmy wezwani do świętości.
tekst ks. Kazimierz Długosz SChr