Opłatek polskich i polonijnych duszpasterzy w Kurytybie
Encontro natalino de padres e religiosas polonesas
Spotkania te są piękną tradycją, która podkreśla wspólnotę pracujących tu misjonarzy. Przed laty były organizowane przez śp. ks. Benedykta Grzymkowskiego SChr. Niestety, zwyczaj tych spotkań, na które przyjeżdżali księża nawet z bardzo odległych zakątków Brazylii, z czasem upadł. Kiedy w marcu 1992 roku przybyłem do Brazylii, słyszałem jedynie o nich wspomnienia.
Jako prowincjał (2010-2022) podjąłem próbę powrotu do tej tradycji, zapraszając na wspólne opłatkowe spotkanie misjonarzy, do których udało mi się dotrzeć. W ten sposób, od ponad 10 lat (z przerwą podczas epidemii COVID-19 oraz kiedy przebywałem rok temu na leczeniu w Polsce), wróciliśmy do tego zwyczaju.
Obecnie w Brazylii nie ma już tylu polskich misjonarzy. W tym roku było nas jedynie 8 księży i 5 sióstr zakonnych pracujących w Kurytybie i najbliższej okolicy. W latach poprzednich uczestniczyło zwykle około 25 osób. Niestety, kilku duszpasterzy zmarło, inni powrócili do Polski, a jeszcze inni obecnie pracują w odległych regionach Brazylii. Wyraźnie widać też, że coraz trudniej nam przejechać kilkaset kilometrów, aby uczestniczyć w takim spotkaniu.
Spotkania te mają charakter zarówno religijny, jak i towarzyski. Rozpoczynają się Mszą Świętą, po której następuje wspólne łamanie się opłatkiem, symbolizujące jedność i wzajemną życzliwość. Uczestnicy dzielą się świątecznymi życzeniami, a także smakują tradycyjne polskie potrawy wigilijne. Rozbrzmiewają polskie kolędy. Jest to doskonała okazja do wymiany doświadczeń, wspomnień i podtrzymywania polskiej tradycji.
Tegoroczny posiłek dla uczestników spotkania ofiarowali i przygotowali moi parafianie: Cicero wraz z małżonką. Składam im za to serdeczne podziękowanie. Dodam na zakończenie, że Cicero cale swoje życie zawodowe pracował jako szef kuchni, a kilku księży oraz siostry przywieźli przygotowane przez siebie potrawy np. placki ziemniaczane, pierogi oraz inne smakołyki. Nie trzeba więc pisać, ze świąteczny posiłek wszystkim bardzo smakował.
tekst: ks. Kazimierz Długosz SChr
|
|
|
|
|
|
|
|
